امی گونیا در تایم نوشت: دکتر بروس آیلوارد که تقریباً 30 سال تجربه در مبارزه با فلج اطفال، ابولا و سایر بیماری‌ها را دارد، اکنون توجه خود را معطوف به مبارزه با شیوع کووید 19 کرده است. آیلوارد، مشاور ارشد مدیرکل سازمان بهداشت جهانی (WHO)، به عنوان یکی از مقامات برتر بهداشتی جهان است که مسئول مبارزه با همه گیری کروناویروس است.
به گزارش «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: این پزشک، که در ماه فوریه مسئول تیم مشترک اعزامی سازمان بهداشت جهانی به چین بود از اقدامات پکن در راه مبارزه با این همه‌گیری تجربیات بسیاری آموخته است. اکنون او آنچه را که از این سفر آموخته با تیم‌های بهداشتی سازمان که به سراسر جهان اعزام شده‌اند به اشتراک گذاشته است.
آیلوارد از دفتر خود در ژنو در مصاحبه‌ای تلفنی با تایم شرکت و تجربیات خودش در راه مبارزه با همه‌گیری کرونا را به اشتراک گذاشت. در ادامه گزیده‌ای از پرسش و پاسخ با دکتر آیلوارد را می‌خوانید.
آیا همچنان انتظار دارید که کووید-19 به شیوع خود ادامه دهد؟
از مکانهایی که اخیراً به این ویروس آلوده شده‌اند، می‌توانیم پیش‌بینی نسبت به آینده داشته باشیم. اگر هم اکنون به عقب برگردید و به چین نگاه کنید، آنها در اوایل ژانویه اولین مورد ابتلا به ویروس را شناسایی کردند، به سرعت نسبت به آن واکنش نشان داده و طی 3 ماه توانستند موارد ابتلا را به صفر برسانند.
وقتی به اروپا، آمریکای شمالی و خاورمیانه نگاه می‌کنید، می بینید که واقعاً در دوره شیوع بیماری قرار داریم، ما هنوز شاهد هستیم که ویروس در بسیاری از مناطق به سرعت در حال شیوع پیدا کردن است. مثلاً ایتالیا این کشور و بسیاری دیگر از کشورها هنوز ماهها درگیری با این چالش را پیش روی خود دارند.
وقتی به سایر مناطق جهان مانند آفریقا یا بخش‌هایی از شبه قاره هند، نگاه می‌کنید، می‌بینید که این اپیدمی تازه آغاز شده است. حتی اگر این کشورها موارد بسیار کمی از ابتلا به بیمای را داشته باشند، باز به نظر می‌رسد که تازه در ابتدای راه هستند.
فکر می‌کنید ادامه همه گیری کرونا ویروس به چه شکلی خواهد بود؟
من انتظار دارم که ما در مناطق مختلف جهان با گسترش بیماری روبرو شویم. چالش این است که آیا کرونا هم مثل آنفولانزا خواهد شد و آیا ما در آینده دوباره شاهد افزایش موارد ابتلا خواهیم بود؟
شما با نگاهی به آینده، چه چیزی را پیش بینی می‌کنید؟ آیا کووید-19 اصلا ممکن است ناپدید شود؟
آنچه به نظر می‌رسد این است که ما واقعاً در سراسر کره زمین موج قابل توجهی از این بیماری خواهیم داشت مگر اینکه اتفاقی بسیار متفاوت در نیمکره جنوبی رخ دهد و سوال اینجاست که در نهایت چه اتفاقی می‌افتد؟ آیا این بیماری به کلی از بین می‌رود؟ آیا قرار است وارد دوره‌ای از امواج چرخه‌ای شویم؟ یا بیماری به تدریج قدرت خود را از دست می‌دهد؟ اکثر مردم بر این باورند که سناریوی اول محتمل‌تر است و بیماری ناپدید خواهد شد، از نظر من چنین اتفاقی بسیار بعید است، بنابراین به احتمال زیاد بیماری با قدرت پایین‌تر به شیوع خود ادامه دهد.
البته بسیاری از این موارد به آنچه که کشورها به عنوان جوامع انسانی انجام می‌دهند بستگی دارد. اگر آزمایش تک تک موارد، جداسازی سریع افراد را انجام دهیم، باید بتوانید موارد ابتلا را پایین نگه دارید. بنابر این آینده تا اندازه زیادی به پاسخ امروز ما بستگی دارد.
آمریکا و اروپا اقدامات خود را شروع کردند تا برای این کار آماده شوند. آیا شیوع گسترده اجتناب ناپذیر است یا می‌توان جلوی آن را گرفت؟
اکنون کاری که ما انجام داده‌ایم این است که با تعطیل کردن شهرها سعی در مقابله با بیماری داریم. تمام کاری که آنها انجام می‌دهند این است که تنها وقت می‌خرند، در واقع این کشورها ویروس را متوقف نمی‌کنند، بلکه آن را سرکوب و سرعت شیوع بیماری را کم می‌کنند. کاری که اکنون می‌خواهید انجام دهید این است که از آن زمان برای به دست آوردن آزمایش استفاده کنید، تمام توان را به کار بگیرید تا بتوانید در واقع مواردی را در سطح فردی که برای جلوگیری از این کار اساسی هستند مدیریت کنید.
به نظر شما شیوع ویروس چه مدت از زندگی روزمره در آمریکا و غرب اروپا را تحت تأثیر قرار خواهد داد؟ فکر می‌کنید چه مدت طول می‌کشد تا زندگی به حالت عادی برگردد؟
شما باید شرایط فعلی برخی کشورها را با اوضاع یکی دو ماه قبل کشورهای درگیر مثل چین، کره جنوبی و سنگاپور مقایسه کنید. البته این کشورها در همان مراحل ابتدایی به مقابله با آن برخواستند حالا نیز اگر کشورهای درگیر به سرعت واکنشی مناسب نشان دهند می‌توان انتظار داشت اوضاع طی 2 یا حداکثر 3 ماه تحت کنترل باشد. البته این به شرطی است که تمام اقدامات محکم چین و کره صورت بگیرد.
فکر می‌کنید آمریکا با توجه به مشکلات آزمایشی خود، زمان حساسی را از دست داده است؟
من فکر می‌کنم کشورهای بسیاری هستند که حالا به هر دلیلی فرصت را از دست داده‌اند. برخی تصور می‌کردند آنفولانزا دارند و به همین خاطر نیازی به آزمایش نمی‌دیدند و در برخی کشورهای دیگر هم اصلا امکان انجام آزمایشات کافی نداشتند.
پیام شما برای جوانان در سراسر جهان که تصور می‌کنند کمتر در معرض خطر هستند، چیست؟
من به آنها می‌گویم این یکی از جدی ترین بیماری‌هایی است که در طول زندگی با آن روبرو هستید، پس آن را بشناسید و با نگرانی به آن نگاه کنید. این بیماری برای شما به عنوان یک فرد خطرناک است، اما خطر آن برای والدین، به ویژه پدربزرگ و مادربزرگ و سالمندانتان بسیار بیشتر است . به طور کلی این بیماری برای جامعه شما خطرناک است و شما هم بخشی از این جامعه گسترده هستید، شما بخشی از زنجیره‌های انتقال هستید. اگر به این بیماری آلوده شوید، این مسئله را پیچیده تر کرده و نه فقط خودتان که مردم را در معرض خطر قرار می دهید.
هرگز، هرگز این بیماری جدید را دست کم نگیرید چرا که بسیار ناشناخته است. آنچه می‌دانیم این است که این بیماری می‌تواند برای جوانان هم خطرناک باشد.
اولویت اول یک کشور پس از تعطیلی چیست؟
آزمایش، آزمایش و آزمایش. باید تعداد موارد آزمایش تا حد امکان بالا رود، سپس موارد تأیید شده را باید جدا کنید. قطعه سوم از این پازل قرنطینه است.
به نظر شما این بحران چطور پایان خواهد یافت؟
هیچ تردیدی نیست که بشریت بالاخره بر این ویروس پیروز خواهد شد فقط سوال این است که این پیروزی چقدر طول می‌کشد و چطور می‌توان با حداقل تلفات به این پیروزی دست یافت. با گذشت زمان قطعا به داروهای درمانی و واکسن دست خواهیم یافت.
