بی‌بی‌سی: ساندیا، دختری چهار ساله، شب ۱۷ اوت در ایالت «اوتر پرادش» در هند، بیرون کلبه گلی‌اش خوابیده بود که برق روستا قطع و همه جا تاریک شد.
مادرش، سونیتا، به یاد می‌آورد: «گرگ‌ها در عرض دو دقیقه بعد از خاموش شدن چراغ‌ها حمله کردند. تا ما متوجه شدیم چه اتفاقی در حال وقوع است، آنها ساندیا را برده بودند.»
جسد ساندیا روز بعد در مزارع نیشکر، حدود ۵۰۰ متر دورتر از خانه‌اش پیدا شد.
اوایل ماه، در روستای مجاور، پسری هشت ساله به نام «اوتکارش» زیر پشه‌بند خوابیده بود که مادرش متوجه شد یک گرگ به آرامی وارد کلبه‌شان شده است.
او تعریف می‌کند: «حیوان از دل تاریکی به سوی ما حمله کرد. من فریاد زدم: پسرم را رها کن! همسایه‌هایم با عجله آمدند و گرگ فرار کرد.»
از اواسط آوریل، موجی از حملات گرگ‌ها در حدود ۳۰ روستا در منطقه بارایچ، نزدیک مرز نپال، به وحشت ساکنان دامن زده است.
گرگ‌ها ۹ کودک و یک بزرگسال را کشته‌اند. جوان‌ترین قربانی یک پسر یک‌ساله و مسن‌ترین قربانی یک زن ۴۵ ساله است. دست‌کم ۳۴ نفر دیگر نیز مجروح شده‌اند.
ترس و اضطراب این روستاهای آسیب‌دیده را فرا گرفته است. بسیاری از خانه‌های روستایی قفل ندارند. این روزها در این روستاها کودکان در خانه نگه داشته می‌شوند و مردان در شب‌های تاریک در خیابان‌ها گشت می‌زنند. مقامات در تلاشند تا با استفاده از پهپاد و دوربین‌های مداربسته، گرگ‌ها را پیدا کنند. آنها همچنین از تله برای به دام انداختن آنها و ترقه برای ترساندنشان استفاده کرده‌اند. تا کنون سه گرگ، زنده‌گیری و به باغ‌وحش منتقل شده‌اند.
حملات گرگ‌ها به انسان بسیار نادر است و در بیشتر موارد گرگ‌ها مبتلا به بیماری ویروسی هاری هستند که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می‌گذارد. یک گرگ مبتلا به هاری معمولاً چندین حمله انجام می‌دهد بدون اینکه قربانیان خود را بخورد.
مؤسسه نروژی «تحقیقات طبیعت» درباره ۴۸۹ «مورد نسبتاً قابل اعتماد» از حملات گرگ‌ها در ۲۱ کشور - از جمله هند - بین سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۲۰ گزارش داده است. تنها ۲۶ مورد از این حملات مرگبار بوده‌اند. حدود ۳۸۰ نفر قربانی «حملات گرگ‌های هار» شده‌اند.
دیو مک، زیست‌شناس برجسته آمریکایی که در زمینه رفتار گرگ‌ها تخصص دارد، به بی‌بی‌سی گفت در ۵۰ سال گذشته تنها دو مورد مرگبار ناشی از حملات گرگ‌ها در آمریکای شمالی تأیید شده است. این درحالی است که جمعیت گرگ‌ها در ۴۸ ایالت آمریکا، کانادا و آلاسکا تقریبا ۷۰ هزار قلاده است.
چرا گرگ‌ها به انسان‌ها در بارایچ حمله می‌کنند؟
منطقه بارایچ، که بین رودخانه و جنگل‌ها قرار دارد، مدت‌هاست زیستگاه طبیعی گرگ‌ها بوده است. این منطقه که در دشت سیلابی رودخانه «گاگرا» واقع شده، سه و نیم میلیون نفر جمعیت دارد و سیلاب‌های فصلی‌اش معروف است.
باران‌های سنگین و سیلاب‌های موسمی به شدت مناظر را تغییر داده‌اند. رودخانه «گاگرا» که پر از آب شده، جنگل‌ها را زیر آب برده و احتمالا گرگ‌ها را در جستجوی غذا و آب به بیرون رانده است. گرگ‌های هندی از آهوی سیاه، چنکارا (غزال هندی) و خرگوش صحرایی تغذیه می‌کنند.
امیتا کانوژیا از مؤسسه «علوم حیات وحش» در دانشگاه لاکنو می‌گوید: «تغییرات آب و هوایی یک روند تدریجی است. اما سیل می‌تواند زیستگاه گرگ‌ها را مختل کرده و آنها را به سمت سکونتگاه‌های انسانی در جستجوی غذا بکشاند.»
چرا کودکان هدف گرگ‌های گرسنه قرار می‌گیرند؟
در جریان یک تحقیق درباره کشتار تعداد زیادی از کودکان در اثر حملات گرگ‌ها در روستاهای ایالت «اوتر پرادش» در سال ۱۹۹۶، کارشناسان حیات وحش دریافتند که نظارت کمی بر کودکان وجود دارد، چرا که بیشتر قربانیان از خانوارهای فقیر تک‌سرپرست بودند و معمولاً به سرپرستی مادرشان زندگی می‌کردند.
در این روستاهای فقیر هند، از دام‌ها اغلب بهتر از کودکان محافظت می‌شود. وقتی یک گرگ گرسنه با زیستگاه‌های از خالی از غذا و دسترسی محدود به دام روبه‌روست و در عین حال با کودکانی آسیب‌پذیر مواجه می‌شود، به احتمال زیاد آنها را طعمه خود می‌کند.
«در هیچ جای دیگر جهان شاهد افزایش حملات گرگ‌ها به کودکان نبوده‌ایم.» این را یادویندرادو جالا، دانشمند برجسته هندی و محیط‌بان منابع طبیعی به بی‌بی‌سی گفته است.
حملات کنونی گرگ‌ها در ایالت «اوتر پرادش» احتمالاً چهارمین موج از این نوع در چهار دهه گذشته است. در سال‌های ۱۹۸۱-۸۲، حملات گرگ‌ها در ایالت «بیهار»، جان دست‌کم ۱۳ کودک را گرفت.
بین سال‌های ۱۹۹۳ و ۱۹۹۵ در منطقه «هزار باغ» ، ۸۰ کودک دیگر مورد حمله قرار گرفتند. این باور وجود دارد که حملات این سال‌ها توسط پنج گله گرگ صورت گرفت.
مرگبارترین حادثه در طول هشت ماه در سال ۱۹۹۶ رخ داد، زمانی که دست‌کم ۷۶ کودک از بیش از ۵۰ روستای «اوتر پرادش» مورد حمله قرار گرفتند و ۳۸ نفر از آنها کشته شدند. پس از آنکه مقامات ۱۱ گرگ را کشتند، تلفات انسانی حملات گرگ‌ها متوقف شد. این گروه از گرگ‌ها، در رسانه‌ها به «گرگ‌های آدم‌خوار» معروف شدند.
این حملات باعث ایجاد ترس در میان روستاییان «بارایچ» شده است.
آقای جالا و همکارش دینش کومار شارما تحقیقی دقیق درباره کشتارهای سال ۱۹۹۶ انجام دادند و به بررسی بقایای اجساد، موی گرگ‌ها، کلبه‌های روستایی، تراکم جمعیت، دام‌ها و گزارش‌های کالبدشکافی پرداختند. حملات فعلی در «اوتر پرادش» شباهت ترسناکی به یافته‌های آنها از حدود ۳۰ سال پیش دارد.
در هر دو مورد، کودکان کشته و بخشی از آنها خورده شده‌اند. در هر دو مورد نشانه‌های گازگرفتگی در گلو و سوراخ‌های دندان در قسمت‌های مختلف بدن آنها مشهود بود. بیشتر حملات در شب رخ داده و کودکانی که در فضای باز در قلب روستا خواب بودند، ربوده شدند. اجساد قربانیان معمولاً در مناطق باز مانند مزارع یا چمنزارها پیدا شدند.
مانند آنچه اکنون در بارایچ رخ داده، حملات گرگ‌ها در سال ۱۹۹۶ در روستاهایی نزدیک به رودخانه‌ها، احاطه شده توسط مزارع برنج و نیشکر و نخلستان‌های باتلاقی رخ داد. هر دو مورد در روستاهای پرجمعیت اتفاق افتاد و کودکان آسیب‌پذیر از خانواده‌های فقیر کشاورز در معرض خطر قرار داشتند.
مشخص نیست که حملات جاری توسط یک گرگ تنها یا یک گله انجام می‌شود. آقای جالا بر اساس ۳۰ سال مطالعه بر روی گرگ‌ها معتقد است که احتمالاً یک گرگ تنها - مانند سال ۱۹۹۶ - مسئول کشتارهای اخیر است. روستاییان گزارش داده‌اند که روزها گروهی از پنج تا شش قلاده گرگ را در مزارع‌شان دیده‌اند. مادر اوتکارش هشت‌ساله که جان سالم به در برده است می‌گوید که او تنها یک گرگ را دیده که وارد خانه‌اش شده و به پسرش حمله کرده است.
قرن‌هاست که انسان‌ها و گرگ‌ها در هند به دلیل تساهل سنتی جوامع دامپرور به‌طور مسالمت‌آمیز با هم هم‌زیستی داشته‌اند. کارشناسان حیات وحش می‌گویند که این هم‌زیستی طولانی‌مدت به گرگ‌ها اجازه داده است علی‌رغم درگیری‌های مکرر، به‌ویژه بر سر دام، به بقای خود ادامه دهند. اما زمانه عوض شده است و افزایش حملات نگرانی‌های جدیدی را ایجاد کرده است.
کارشناسان حیات وحش مانند آقای جالا توصیه می‌کنند که کودکان در روستاهای آسیب‌دیده باید در داخل خانه بمانند، بین بزرگسالان بخوابند و در شب همراه بزرگسالان به دستشویی بروند. روستاییان باید از رها کردن کودکان بدون نظارت در مناطقی که ممکن است گرگ‌ها پنهان باشند خودداری کنند و نگهبانانی را برای گشت‌زنی در خیابان‌ها تعیین کنند.
همزمان، مردم بارایچ هر شب در نگرانی به سر می‌برند.
