کودکانی که مستعد ابتلا به دیابت نوع ۱ هستند و موز، جو و ماست می‌خورند بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.
در مطالعه‌ای که در موسسه سلامت و رفاه رژیم غذایی فنلاند انجام شده است گندم نیز به عنوان یک عامل خطر برای شکل خودایمنی دیابت تشخیص داده شد. در سوی مقابل سبزیجاتی مانند بروکلی، کلم و گل‌کلم اثر محافظتی دارند.
به نقل از یورونیوز، پروفسور سووی ویرتانن، محقق در موسسه سلامت و رفاه رژیم غذایی فنلاند که هدایت این تحقیق را بر عهده داشت، در این باره می‌گوید: «این واقعیت که برخی از میوه‌ها حاوی آفت‌کش‌ها هستند ممکن است توضیح دهد که چرا برخی از آن‌ها باعث افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۱ می‌شوند، اما برخی دیگر احتمال ابتلا به آن را کم می‌کنند.»
در پژوهش انجام شده ۵ هزار و ۶۷۴ کودک فنلاندی که از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به این بیماری بودند، از بدو تولد تا سن شش سالگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها نشان داد ۹۴ نفر از این کودکان تا سن شش سالگی به دیابت نوع ۱ و ۲۰۶ نفر دیگر نیز به خودایمنی جزایری مبتلا شدند.
محققان ۳۴ گروه غذایی مختلف را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند و دریافتند که هر چه کودکان اغذیه‌هایی مانند موز، جو دوسر یا چاودار (گیاهی از خانواده گندمیان که دانه‌اش برای تهیه آرد و نان استفاده می‌شود) بیشتر مصرف کنند، خطر ابتلا به این بیماری در آن‌ها بیشتر می‌شود.
این یافته ممکن است والدین را گیج کند چرا که به گفته خانم ویرتانن «بسیاری از خوراکی‌هایی که ما پیدا کردیم و با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۱ و روند بیماری مرتبط هستند، بخشی از یک رژیم غذایی سالم محسوب می‌شوند.»
محققان می‌گویند نظر می‌رسد در سوی مقابل، خوردن توت فرنگی، بلوبری (سیاه‌گیله)، تمشک، انگور فرنگی سیاه و سایر انواع توت‌ها از کودکان در برابر این بیماری محافظت کند. در واقع هرچه این مواد غذایی بیشتر مصرف شوند، خطر ابتلا به دیابت در کودکان پایین‌تر می‌آید.
از آن‌جا که توت‌ها غنی از ترکیبات گیاهی به نام پلی فنول‌ها هستند، تصور می‌شود که می‌توانند التهاب مرتبط با ابتلا به دیابت نوع ۱ را کاهش دهند.
از سوی دیگر، میوه‌ها ممکن است حاوی مواد مضری باشند که در توت‌ها وجود ندارد. به عنوان مثال توت‌ها می‌توانند فاقد آفت‌کش‌هایی باشند که در میوه‌های دیگر یافت می‌شوند.
پژوهشگران با این وجود می‌گویند هنوز زود است که بتوان توصیه‌ای غذایی برای نوزادان یا خردسالان در این خصوص داشت.
دکتر ویرتانن می‌گوید: «تصور می‌شود دیابت نوع ۱ به دلیل ترکیبی از ژنتیک و سایر عواملی که هنوز به طور کامل شناخته نشده‌اند ایجاد می‌شود. اما ما بیشتر از این نمی‌دانیم. هیچ چیزی وجود ندارد که نشان دهد سبک زندگی در این امر نقش دارد.»
نتایج پژوهش تازه قرار است به زودی در نشست سالانه انجمن اروپایی مطالعات دیابت در مادرید ارائه شود
