خبر ورزشی: داشتن چند ورزشگاه درجه یک و استاندارد، حق مسلم فوتبال ایران است. مانده ایم که چرا و به چه دلیل از این حق بدیهی محروم شده ایم؟
دیشب در رقابت های لیگ نخبگان آسیا، در یک بازی پیروز شدیم، یکی را هم باختیم. شبی که فوتبال ایران در قلعه حسن خان پشت سر گذاشت، سرشار از التهاب و استرس بود؛ چون ورزشگاه ناآماده ای داشتیم که ستاره سابق رئال مادرید از چمن آن عکسبرداری می کرد و خط کشی های دور زمین، یک ساعت قبل از مسابقه، پررنگ شد.
تفاوت کار هم در بازی پرسپولیس در عربستان به فاجعه تبدیل شد؛ چه ورزشگاه منظم و مرتبی داشت این الاهلی و چقدر حسرت خوردن ما از این بابت، تمسخرآمیز است؛ مگر داشتن یک ورزشگاه استاندارد و درجه یک، باید آرزویی محال باشد؟
با تمام این مشکلات اما استقلال، الغرافه قطر را شکست داد و پرسپولیس مقابل الاهلی عربستان، تیم بازنده ای به نظر نمی رسید. تیم های ایرانی در آسیا، غالبا به شکست عادت دارند اما دیشب نشان دادیم که همیشه لایق این باخت ها نیستیم.
اختلاف فاحش امکانات سخت افزاری فوتبال ایران با کشورهای عربی، از روز روشن تر است. دیگر نمی توانیم چیزی را در این زمینه کتمان کنیم. کار از این حرف ها گذشته اما می توانیم برای بچه های ایران، آرزوهای خوب داشته باشیم. از تماشاگران عزیزی که با تمام وجود اعلام حضور می کنند. از خانم هایی که با بچه های خود به ورزشگاه می آیند و ابراز احساسات می کنند. از همین بازیکنان و مربیانی که در این شرایط سعی می کنند، نتایج بهتری بگیریم.
روزنه های امید را هم باید دید و آرزو کرد، روزی دستگاه ورزش ایران برای ایجاد امکانات بیشتر، برنامه ای مفصل داشته باشد. حق ما این نیست که برای داشتن یک ورزشگاه در قلب پایتخت و جلوگیری از آبروریزی گسترده، هزار بار بمیریم و زنده شویم...
