روزنامه فرهیختگان نوشت: این وضعیت، به‌طور قابل توجهی منجر به افت کیفیت زندگی مستاجران شده است، چراکه خانوار‌های مستاجر مجبورند برای تامین هزینه مسکن، قید بسیاری از هزینه‌های رفاهی خود را بزنند.
برای اینکه بتوان درک بهتری از پیامد‌های بالا بودن هزینه‌های مسکن در سبد هزینه‌ای خانوار‌های شهری ایران به دست آورد، در اینجا هزینه‌های مسکن در سبد هزینه‌ای خانوار‌های شهری کشور با هزینه‌های مسکن در کشور‌های اروپایی مقایسه شده است.
آمارها نشان می‌دهد درحالی که مسکن و خدمات وابسته به آن در سبد هزینه‌ای خانوار‌های شهری ایرانی سهم ۴۲.۴ درصدی دارد، این میزان در کشور‌های عضو OECD به‌طور میانگین حدود ۲۳ درصد و در کشور‌های عضو اتحادیه اروپا ۲۴.۱ درصد است.
در بین کشور‌های اروپایی، سهم مسکن در اسلواکی با ۳۰.۴ درصد، بالاترین میزان را دارد. این مقدار ۱۲ واحد درصد کمتر از هزینه مسکن در ایران است. در فنلاند با ۲۹.۳ درصد، دانمارک با ۲۹، سوئیس با ۲۷، ایرلند با ۲۶.۳ و فرانسه با ۲۶.۲ درصد و جمهوری چک با ۲۶ درصد، مسکن به ترتیب بیشترین سهم را در هزینه‌های خانوارها دارد.
در پرتغال سهم مسکن از هزینه‌های خانوار ۱۷.۳ درصد بوده، این میزان در صربستان ۱۸.۲، در رومانی و بلغارستان ۱۸.۴ درصد، در اسلوونی و لهستان ۱۸.۹ درصد، در یونان ۱۹.۲ درصد و در لتونی و لوکزامبورگ این میزان حول و حوش ۲۱ درصد است.
